insan… Sokaklar kimsesiz , Vakit sabah 5 suları.. Hüzün ayakta , Kimsesiz kalan sokaklara ağlıyor yalnızlar.. “Aynı bana benziyor bu saatlerde sokaklar” diye düşünüyor insan.. Yalnız kalmış kimsesiz.. İnsana benziyor sokaklar, kendi içinde yanlız kalan insana.. Sokakta yağmur var, insanda gözyaşı.. Yanan evi söndüremiyor yağmur , içi yanan insana fayda etmiyor gözyaşı.. Yanan evin içinde 2 çocuk var , içi yanan insanın kalbinde duyguları.. Kalbi kırık insanın tıpkı camları kırık ev gibi.. Zaman diyorki , sabret.. Ben geçtikçe o alevler içinde yanan ev sönecek kül olacak , ben geçtikçe içindeki yangın geçecek yok olacak.. Sabır acıdır, meyvesi tatlıdır.. En tatlı meyveler sizi bulsun.. 🌿 Bunu paylaş:TwitterFacebookBunu beğen:Beğen Yükleniyor... İlgili Bir Cevap Yazın Cevabı iptal et Yorumunuzu buraya yazın... Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın: E-posta (zorunlu) (Adres hiçbir zaman paylaşılmayacaktır) İsim (zorunlu) Web sitesi WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış Yap / Değiştir ) Google hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış Yap / Değiştir ) Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış Yap / Değiştir ) Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış Yap / Değiştir ) Vazgeç Connecting to %s Yeni yorumları bana e-posta ile bildir. Eposta yoluyla yeni yazıları bana bildir.
Bir Cevap Yazın