insan…

Sokaklar kimsesiz ,

Vakit sabah 5 suları..

Hüzün ayakta ,

Kimsesiz kalan sokaklara ağlıyor yalnızlar..

“Aynı bana benziyor bu saatlerde sokaklar” diye düşünüyor insan..

Yalnız kalmış kimsesiz..

İnsana benziyor sokaklar, kendi içinde yanlız kalan insana..

Sokakta yağmur var, insanda gözyaşı..

Yanan evi söndüremiyor yağmur , içi yanan insana fayda etmiyor gözyaşı..

Yanan evin içinde 2 çocuk var , içi yanan insanın kalbinde duyguları..

Kalbi kırık insanın tıpkı camları kırık ev gibi..

Zaman diyorki , sabret..

Ben geçtikçe o alevler içinde yanan ev sönecek kül olacak , ben geçtikçe içindeki yangın geçecek yok olacak..

Sabır acıdır, meyvesi tatlıdır..

En tatlı meyveler sizi bulsun.. 🌿