Kalpte biten acılar, insanı bitiren sancılar vardır.. korkma hepsi geçecek hepsi tüy gibi uçup gidecek, döneceksin arkana bakacaksın gülerek anımsayacaksın geçmişi… biraz buruk bir gülümseme olsa bile yinede gülerekk işte.. yeri gelecek özleyeceksin o çektiğin acıları yeri gelecek o sancılı gecelere dönmek isteyeceksin.. ama bir acı bir kez alev alev yanar, hani nasıl desem ateş üstüne ateş yakılmaz… insanlara güvenmemeye başlayacaksın o yüzden canını yakan olmayacak yalnızlık isteyeceksin, ağaçlar, kitaplar, çiçekler isteyeceksin, elin önceden hep telefona giderdi şimdi kağıt kaleme gidecek.. o zaman diyeceksin kii, yazmak her şeye ilaçmış yazmak bütün dertleri kağıda mühürleyip tertemiz arınmakmış.. bütün acılarınızdan arınmanızı diliyorum..
Bir Cevap Yazın